Różnego rodzaju poradniki bardzo pomagają pacjentom chorującym na stwardnienie rozsiane, ponieważ jest ono chorobą nieuleczalną, której objawy można jedynie łagodzić i odkładać w czasie ich rozwój.
Jednocześnie można mieć nadzieje, że dzięki dobrze prowadzonemu leczeniu będzie można przez długi okres czasu pozostawać w pełni sił i czuć się zupełnie dobrze. Dlatego wydaje się, że warto w aktywny sposób podchodzić do swojego leczenia.Z uwagi na bogatą symptomatologię stwardnienia rozsianego brak jest swoistego testu, badania laboratoryjnego czy neuroobrazowego, które mogłoby pozwolić na jednoznaczne postawienie diagnozy.Jednocześnie wraz z postępem w leczeniu modyfikującym przebieg choroby konieczne stało się sprecyzowanie schematów diagnostycznych pozwalających na wczesne postawienie diagnozy i wdrożenie stosownej terapii. Pierwsze przyjęte kryteria opublikowano w 1965 roku na podstawie prac Panel on the Evaluation of Experimental Trials of therapy in Multiple Sclerosis pod kierunkiem George'a A.
Schumachera.Zawarta w nich konieczność udowodnienia rozsiania objawów choroby w czasie i przestrzeni oraz zastrzeżenie wykluczenia innych możliwych i lepiej tłumaczących objawy przyczyn choroby, stanowią podstawę kolejnych zaleceń diagnostycznych i obowiązują do dziś. Opublikowane w 1983 roku kryteria Posera opierały się przede wszystkim na analizie przebiegu występowania kolejnych rzutów.
Najważniejszym badaniem dodatkowym było badanie płynu mózgowo-rdzeniowego.Na tej podstawie pacjentów można było zakwalifikować do jednej z pięciu grup: Klinicznie pewne SM (wystąpienie dwóch rzutów choroby z objawami z dwóch ognisk) Wsparte badaniami laboratoryjnymi pewne SM Klinicznie prawdopodobne SM Poparte laboratoryjnie prawdopodobne SM Nie SM Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kryteria_McDonalda
Dzięki temu rozwój stwardnienia rozsianego będzie mógł być hamowany.
Ważne jest, aby sięgała po polecane przez lekarzy suplementy diety pamiętając, że nie powinny być one nadużywane.
.